زینب زینب زینب / کنز حیا زینب / کان وفا زینب

ایسنا/زنجان کم‌تر جایی در کشورمان سراغ داریم که روایت دلدادگی زنجانی‌ها به اهل‌بیت (ع) و عزاداری‌های باشکوه‌شان را نشنیده باشد.

در ایام محرم، زنجان سراپا شور و شعور می‌شود و از محروم‌ترین نقاط شهر گرفته تا مرفه‌ترین منطقه، همه در این روزها هم‌صدا با هم یک‌نوا سر می‌دهند: اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علاوه بر عزاداری هشتم محرم که به یوم‌العباس زنجانی‌ها مشهور است، روز یازدهم محرم «یوم‌الزینب» نیز از اقصی‌نقاط زنجان فریاد «یا زینب، یا زینب» شنیده می‌شود. یازدهم محرم برای زنجانی‌ها حال و هوای دیگری دارد. زنجانی‌ها در این روز با برپایی دسته زینبیه اعظم زنجان، پا به پای زینب کبری (س) بر سر و سینه می‌کوبند تا منادی پیام عاشورا برای نسل‌های بعد باشند اما امسال به علت شیوع کرونا این مراسم نیز مانند یوم‌العباس زنجانی‌ها برگزار نخواهد شد.

در همین رابطه مدیر اجرایی زینبیه اعظم زنجان می‌گوید: برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی، امسال مراسم دسته‌روی زینبیه اعظم زنجان برگزار نخواهد شد.

فرید احدیان با تاکید بر اینکه امسال این مراسم در فضای باز زینبیه و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در ساعات برگزاری دسته اجرا می‌شود، می‌افزاید: ۳۵ اکیپ وظیفه جمع‌آوری نذورات را در مسیر عزاداری بر عهده دارند و پنج محل نیز برای ذبح قربانی اختصاص یافته است.

درباره زینبیه اعظم زنجان بیشتر بدانیم

زینبیه اعظم زنجان از اماکن مذهبی استان است که همه ساله در ایام محرم پذیرای خیل عاشقان امام حسین (ع) از سراسر کشور است، عاشقانی که گرد هم می‌آیند تا وحدت و عظمت شیعیان را به گوش جهانیان برسانند.

از تاریخچه زینبیه زنجان اسناد مکتوب زیادی در دسترس نیست اما نقل قول‌های فراوانی سینه به سینه درباره این مسجد گفته شده است. یکی از این موارد این است که در روزگار گذشته باغچه‌ای درون کهن‌دژ زنجان قرار داشته است. صاحب باغچه هر روز از گوشه‌ای از باغچه که در آن گل‌های محمدی روئیده بود، صدای ناله و «یا زینب» می‌شنود، حتی گاهی گویی چراغی زیر گل‌ها روشن می‌شود. بدین ترتیب صاحب باغچه تصمیم می‌گیرد آن قسمت را به تکیه‌ای تبدیل کرده و نام آن را زینبیه بگذارد. از این رو محلی که باغچه در آن قرار داشت از آن زمان تاکنون به محله زینبیه معروف می‌شود.

به گفته یکی از هیئت امناهای قدیمی مسجد زینبیه، این اتفاق بین سال‌های ۱۰۲۰ تا ۱۰۲۲ هجری‌قمری رخ داده است و تا زمانی که صاحب باغ زنده بود هر ساله در ایام محرم و صفر به مدت دو ماه محل مذکور را سیاه‌پوش می‌کرده و مراسم عزاداری و سوگواری سالار شهیدان و سرور آزادگان جهان در آن محل برگزار می‌شد. او در زمان حیات خود وصیت می‌کند پس از وفاتش، مراسم عزاداری را همه ساله برگزار و هزینه آن را از عایدی باغچه تامین کنند.

مسجد زینبیه سه بار تجدید بنا شده است، بار اول در سال ۱۰۹۲ هجری‌قمری زینبیه با تیر چوبی تجدید بنا می‌شود، بار دوم در سال ۱۲۹۲ بانویی به نام «زینب خانم» هزینه تبدیل آن را به مسجد متقبل می‌شود و برای سومین بار در سال ۱۳۹۵ هجری‌قمری مطابق با سال ۱۳۵۴ شمسی به همت مردم زنجان و عاشقان اهل‌بیت (ع) این مسجد تجدید بنا شده است.

در چند سال اخیر نیز برای رفع کمبود فضا، برخی از ساختمان‌های هم‌جوار مسجد خریداری شده و در توسعه مسجد زینبیه اعظم زنجان از آن استفاده شده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی سیاسی زنجان محرم 99 زینبیه اعظم زنجان زینبیه اعظم زنجان زنجانی ها ال ح س ی ن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۳۵۲۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسجد شناور الجبار (+تصاویر)

عصر ایران - مسجد جامع الجبار (Al Jabbar Grand Mosque) در باندونگ جاوه غربی، اندونزی قرار دارد. با توجه به این که اطراف آن را آب فرا گرفته است، گاهی اوقات از این مسجد به عنوان مسجد شناور الجبار نیز یاد می شود. این مسجد در منطقه Gedebage در شرق باندونگ واقع شده است.

جبار از اسامی خداوند و به معنای جبران کننده، باشکوه و صاحب قدرت و نفوذ است. اتفاقا جبار سرنام جاوا برات (Jawa Barat) و نام مستعار استان جاوه غربی نیز است، از این رو، نام مسجد الجبار را می توان به "مسجد در جاوه غربی" یا "مسجد جاوه غربی" نیز ترجمه کرد.

پس زمینه

در گذشته، منطقه Gedebage باتلاقی به نام موارس گگر هانجوانگ (Muras Geger Hanjuang) بود. این باتلاق ها بقایای دریاچه باندونگ باستانی هستند. در پایان قرن نوزدهم، این باتلاق ها شروع به خشک شدن کردند و به مزارع برنج تبدیل شدند. شرکت راه آهن دولتی، Staatsspoorwegen، مسیر ریلی را ایجاد کرد که باندونگ و Cicalengka را در میانه این باتلاق ها به هم متصل می کند.

منطقه Gedebage پس از تقسیم شهر باندونگ در سال 2006 به یک ناحیه فرعی تبدیل شد. این گسترش موجب افزایش سرزندگی در منطقه شد زیرا مردم شروع به ساخت مسکن جدید در آنجا کردند.

ساخت مسجد الجبار

ساخت و ساز مسجد الجبار در 29 دسامبر 2017 آغاز شد. احمد هریاوان فرماندار سابق، و ددی میزوار معاون سابق فرماندار مراسم کلنگزنی را انجام داده و اولین سنگ را برای آغاز رسمی ساخت مسجد در جای خود قرار دادند.

به دلیل همه گیری کووید-19، روند ساخت و ساز در سال 2020 متوقف شد و یک سال و نیم بعد در 24 آگوست 2021 از سر گرفته شد. پس از 5 سال ساخت و ساز، مسجد الجبار در 30 دسامبر 2022 توسط فرماندار رضوان کمیل به طور رسمی افتتاح شد.

مشخصات و ویژگی ها

مساحت کلی مسجد الجبار برابر با 21799 متر مربع است. طبقه همکف 11238 متر مربع و طبقه اول آن 8329 متر مربع مساحت دارند. این مسجد دارای یک نیم طبقه 2232 متر مربعی نیز است. این در شرایطی است که مساحت اختصاص یافته به دریاچه ها و مخزن آب 6930 هکتار است. مساحت پارکینگ ها، میدان ها و فضاهای سبز نیز برابر با 11163 هکتار است.

مسجد الجبار می تواند تا 9822 نفر را در طبقه اول، 3188 نفر را در نیم طبقه، 3627 نفر را در هال ها و 16363 نفر را در حیاط پذیرا باشد. در مجموع این مسجد می تواند حدود 33000 نفر را در خود جای دهد.

این مسجد دارای چهار مناره به ارتفاع 99 متر است که هر یک در چهار گوشه مسجد قرار دارند. تعداد 6136 ورق شیشه برای تقلید فلس های ماهی طراحی و در نما و گبند مسجد الجابر استفاده شده اند. این مسجد دارای 27 ورودی است که نشان دهنده 27 شهر یا منطقه جاوه غربی هستند. روی هر یک از این ورودی ها یک موتیف باتیک وجود دارد که بومی هر از شهرها یا مناطق است. فرش های ترک بافت نیز برای پوشش کف مسجد استفاده شده اند.

با توجه به این که مسجد در منطقه سیل خیز Gedebage قرار دارد، اطراف آن توسط یک مخزن آب 6.9 هکتاری احاطه شده است که می تواند هنگام سیل آب را جذب کند. مسجد الجابر دارای یک باغ و موزه ای است که به اسلام اختصاص یافته است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دبی میزبان نخستین مسجد چاپ سه بعدی جهان (+عکس)